Kroegpraat bij Witte nog...

"Het geheugen mag met de jaren dan soms wat minder worden, als het over vruuger gaat, komen de verhalen vanzelf. Zondag was het in Leende tijd voor kroegpraat. Zonder borrel, dat wel.

Het is vandaag de dag zoeken naar een echt café in Leende maar dat was ooit heel anders, zo schrijven de geschiedenisboeken. Eind zeventiende eeuw telde ‘Lind’ 24 tapperijen. Zo ongeveer één café per veertig inwoners. Het is zomaar een van de anekdotes die zondagmorgen voorbij kwamen tijdens de maandelijkse bijeenkomst van Witte nog.... In gemeenschapshuis de huiskamer van Leende wordt er dan aan de hand van een thema geluld over vruuger. Dit keer over de horeca van het dorp. 

Oude cafés

Een aansprekend onderwerp, zo blijkt wel want geen stoel in de Huiskamer blijft onbezet. De organisatie van de avond heeft het nodige huiswerk gedaan en de nodige foto's van oude cafés verzameld. Die worden getoond op een groot scherm terwijl twee sprekers de geschiedenis toelichten. 

Bijvoorbeeld over café Van Asten waar tal van familieleden bij betrokken waren. Niet alleen bij het café want de familie had ook een kolenhandel, boerderij, boomgaard en transportbedrijf. Over dat laatste bedrijf heeft iemand in de zaal nog wel een mooie anekdote. ,,Opa van Asten was de eerste in Leende met een vrachtauto. Daar reed hij mee naar Tsjecho-Slowakije om machines te halen. Omdat bewegwijzering er destijds nauwelijks was, bleef hij vlot twee maanden weg. Bij thuiskomst werd hij door de plaatselijke harmonie binnengehaald.” 

Duivensoep

Een ander rept weer over Janus van Asten. Vrijgezel en duivenmelker. ,,Bij een overschot van duiven werd er gewacht tot Janus met zijn bakfiets een ronde maakte door het dorp. Moeder Van Asten regelde dan een paar duiven voor door de soep. Duivensoep, maar dat zeiden ze er niet bij.” Ook stalmeester Toos komt nog met een mooie anekdote. Over een avond toen een stel Leendse mannen onder wie Jantje Pompen bij Van Asten aan de borrel zaten. ,,Jantje was kleermaker en een van de gasten vroeg hem of hij een pak kon maken. Natuurlijk zei Jan. Hij legde een paar kranten op de vloer en daar moest de man wijdbeens op gaan liggen. Jan tekende de contouren van de man op de kranten en nam ze mee naar huis. Een paar weken later was het af en het paste perfect.” 

De Natte Vinger

Dat Leende veel cafés had, kwam volgens Frans van Mierlo omdat er veel boerderijen stonden. ,,Die boeren probeerde dan wat bij te verdienen door in de boerderij een drinklokaal te openen. Gewoon een soort huiskamer waar een biertje of borrel werd geschonken.” Zelf woonde Van Mierlo in Leenderstrijp. ,,Daar had je café Verspeek. In de volksmond ‘De Natte Vinger’. De kastelein greep altijd met zijn vingers in het bier als hij de glazen op tafel zette. Zelf kwam ik graag in De Hospes. Ik weet nog dat ik daar op een avond met twee mannen aan het biljarten was. Toen ik op de wc een spiegeltje zag hangen heb ik dat onder mijn blouse gestopt. Ik zeg tegen een van die mannen; zeg Janus, ik heb een aap op mijn buik laten tatoeëren. Nou dat wilde Janus wel zien. Ik doe mijn blouse open en hij kijkt zo in de spiegel.”"